Czyścić patelnię z osadów węglowych za pomocą kleju, sody, mydła - „średniowiecze” czy skuteczny sposób?

Nasze babcie stosowały również duchowny klej z węgla w garnkach i patelniach. Nie mieli innego wyboru, ponieważ ciemnobrązowe kostki mydła z wyciśniętymi na nich liczbami „72%” były jedynymi domowymi produktami chemicznymi sprzedawanymi w sklepach. Można tylko pomarzyć o specjalnych żelach i proszkach, ale ludzie nie poddali się i wymyślili skuteczne metody porządkowania przyborów kuchennych.

Składniki

Według przepisów, które zachowały się od czasów wczesnego ZSRR, rozwiązanie do czyszczenia naczyń składało się tylko z czterech elementów:

• klej krzemianowy - potrzebujesz jednej dużej butelki o pojemności 200 ml;
• soda kalcynowana (nie należy go mylić z sodą kaustyczną, w przeciwnym razie nie da się uniknąć katastrofy, a także z sodą oczyszczoną, która nie da pożądanego efektu) w ilości 250 g;
• mydło do prania (ten sam, ciemny, o nieprzyjemnym zapachu) - wystarczy jeden pasek;
• wiadra z wodą (10 l).

Również w tym procesie wymagany był duży metalowy pojemnik, najlepiej nie emaliowany wewnątrz. Jednak, jak pokazują doświadczenia poprzednich pokoleń, warstwa szkliwa jest uszkadzana tylko wtedy, gdy ciężkie naczynia są niedokładnie załadowane i rozładowane.

Pałka do mieszania potrzebuje czystego patyka. Możesz podnieść lub oderwać gałąź z drzewa lub użyć niepotrzebnej drewnianej łyżki z długim uchwytem, ​​jeśli nie szkoda jej wyrzucić.

Zasady bezpieczeństwa

Same składniki użyte w przepisie są stosunkowo bezpieczne dla ludzi i zwierząt domowych, jeśli ich nie zjesz i nie wdychasz. Oczywiście jest mydło, klej lub soda, nikt tego nie zrobi, ale wdychanie ich parami podczas gotowania roztworu jest dość realistyczne. Dlatego pierwszą i najważniejszą zasadą jest rozpoczęcie pracy tylko wtedy, gdy okna są otwarte w pokoju. Sprawny kaptur i wymuszona wentylacja będą dodatkowym atutem.

Respirator nie boli. Osoby wrażliwe na czyste powietrze raczej nie znajdą się w pobliżu podgrzewanego roztworu bez dodatkowej ochrony dróg oddechowych.

Na wszelki wypadek dzieci i zwierzęta należy usunąć z pomieszczeń. Nieumyślnie grozi im spalenie alkaliczną wrzącą wodą.

Przygotowanie roztworu

Pojemnik przygotowany do czyszczenia przyborów kuchennych umieszcza się na kuchence i wypełnia wodą nie więcej niż połowę. Liczba składników jest liczona zgodnie ze zużytą objętością płynu, po czym zaczynają przygotowywać roztwór:

1. Mydło jest tarte, a powstałe wióry są wlewane do pojemnika z wodą. Soda jest tam wysyłana i wylewany klej biurowy (krzemianowy).
2. Dokładnie wymieszaj wszystko patyczkiem, aż roztwór się nagrzeje i uzyska jednolitą konsystencję.
3. Naczynia z warstwą sadzy zanurza się w pojemniku i gotuje, aż czerń zacznie opadać z boków i dna. W zależności od tego, jak długo utworzył się osad węgla i od jego grubości, zajmie to od pół godziny do trzech godzin. Podczas dłuższego gotowania okresowo dodawaj odparowaną wodę.
4. Pod koniec procesu piec jest wyłączany, a naczynia pozostawia się w roztworze do ostygnięcia.

Zdarza się, że nawet po kilku godzinach trawienia na patelni lub patelni pozostaje sadza. Wskazuje to, że zbyt mocno utknął w metalowej powierzchni i teraz nie może obejść się bez pracy fizycznej. Gdy warstwa jest zmiękczona, możesz spróbować zeskrobać ją nożem.Metalowa gąbka w tym przypadku niewiele pomoże, ponieważ stary brud jest dla niej zbyt twardy; ponadto sadza, która jest zeskrobana na cienkie kawałki, utknęła między spiralami skrobaka i komplikuje pracę.

Możesz także ponownie zagotować naczynia, dodając kolejną dawkę składników do już istniejącego roztworu, czyli zwiększając jego koncentrację.

Opcje przepisu

W Internecie można znaleźć wiele odmian powyższego przepisu. Nie wszystkie z nich są równie skuteczne, a niektóre są całkowicie bezużyteczne:

• Roztwór składający się wyłącznie z wody i kleju rozpuszcza tłuszcze gorzej niż ten, który zawiera wszystkie składniki. Zastąpienie kleju krzemianowego zwykłym PVA jest całkowicie bez znaczenia i neguje wysiłki gospodyni, aby uporządkować naczynia.
• Wyłączenie mydła do prania z roztworu komplikuje czyszczenie mocno zabrudzonych naczyń.
• Zastosowanie wodorowęglanu sodu (zwykłej sody, która jest używana do gotowania) zamiast węglanu sodu (sody kalcynowanej) zmniejsza alkaliczność roztworu, co również zakłóca normalne zmiękczenie sadzy.
• Ale najgorszy błąd powstaje w wyniku podobieństwa nazw sody kalcynowanej i żrącej. Ta ostatnia to żrąca soda techniczna. Substancja należy do drugiej klasy zagrożenia zgodnie z GOST 12.1.007. Soda kaustyczna powoduje oparzenia chemiczne skóry i poważną korozję metali przy długotrwałym kontakcie z nimi.

Do jakich potraw ta metoda nie jest odpowiednia?

Nie wszystkie garnki i patelnie można czyścić przez gotowanie w roztworze kleju.

Poszukaj innego rozwiązania dla potraw, które:

• ma stałe uchwyty z drewnianymi wstawkami - będzie pęczniał od wody, a powłoka lakiernicza odpadnie. Podobnie jest z gałkami kości na rączkach i pokrywkach - będą szorstkie i brzydkie;
• powinno być genialne. Po czyszczeniu będziesz musiał spędzić dużo czasu na szlifowaniu metalu, aby powierzchnia ponownie się odbiła;
• pokryte nieprzywierającą warstwą (w tym teflon) - trawienie w alkaliach doprowadzi do utraty jego podstawowych właściwości, a jedzenie zacznie mocno przylegać do dna, nawet jeśli smażymy w dużej ilości oleju.

Naczynia aluminiowe są dobrze tolerowane przez alkalia, ale tracą warstwę tlenku, która chroni metal przed zniszczeniem. Z czasem wyzdrowieje po kontakcie z powietrzem, ale lepiej, nie czekając na to, gotować naczynia w czystej wodzie przez kilka minut.

Ale zanim zaczniesz czyścić stary żeliwny kocioł lub patelnię, warto rozważyć. Czarna warstwa na nich nie jest osadem, ale naturalną nieprzywierającą powłoką, która tworzyła się przez lata. Rozwiązanie skoroduje go w ciągu kilku minut, ale jego przywrócenie zajmie co najmniej sześć miesięcy. Ponadto żeliwo bardzo rdzewie po kontakcie z alkaliami.

Tak więc, aby umyć patelnię, patelnię lub inne przybory, które z powodu zaniedbania gospodyni straciły swój atrakcyjny wygląd, nie będzie trudne, jeśli przestrzegane będą prawidłowe proporcje roztworu alkalicznego. Po zakończeniu czyszczenia naczynia należy spłukać wodą, a produkt należy stosować do codziennego mycia naczyń. Te przedmioty, których nie boli, powinny być pieczone w ogniu - to całkowicie wyeliminuje nieprzyjemny zapach, który naczynia mogą wchłonąć podczas czyszczenia.